ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ ΑΡΧΙΜΟΥΣΙΚΟΙ
- Μανιατόπουλος Χαρίλαος από ίδρύσεως έως Ιούνιο 1963
- Βασιλάκης Σπυρίδων 1963-1964
- Μαρτζούκος Αθανάσιος 1964-1966
- Μάστορα Ελένη 1966-1967
- Παγκράτης Κωνσταντίνος 1967-1981
- Κοσκινάς Νικόλαος 1981-1986
- Δαπέργολας Δημήτριος 1986-1987
- Κοσκινάς Νικόλαος 1988-1996
- Ντόκος Αριστοτέλης 1996-1999
- Θύμης Ματθαίος 1999 – 2011
- Μεταλληνό Σπυρίδων 2011-2012
- Ζερβοπουλος Κωνσταντινος 2012-
– 1ος ΑΡΧΙΜΟΥΣΙΚΟΣ
Ο αείμνηστος Αρχιμουσικός Χαρίλαος Μανιατόπουλος γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1912.
Σε μικρή ηλικία γράφτηκε στην «Φιλαρμονική Ένωση ΚΕΡΚΥΡΑΣ» (Φ.Ε.Κ.) και με δάσκαλους τους Σπ. Δουκάκη & Αλεξ. Μποτετζάγια περάτωσε τα θεωρητικά μαθήματα κι έγινε μέλος του μουσικού σώματος της Μπάντας.
Μετά τη λήξη της στρατιωτικής του θητείας και την επιστροφή του στην Κέρκυρα, άρχισε την διδασκαλία χάλκινων οργάνων στις σχολές της Φ.Ε.Κ., όπου κι έγινε επαναλήπτορας το έτος 1938.
Ο ζήλος και η μεγάλη του αγάπη για την μουσική είχε ως αποτέλεσμα να προαχθεί στον βαθμό του δασκάλου το έτος 1942, ενώ λόγω ελλείψεως αρχιμουσικού θα αναλάβει τη διεύθυνση του μουσικού σώματος για ένα χρόνο από τον Απρίλιο του 1944 έως το Μάρτιο του 1945.
Το 1957 προάγεται στο βαθμό του Υπαρχιμουσικού, το 1963 στο βαθμό του Αρχιμουσικού β’, ενώ το 1965 γίνεται Αρχιμουσικός & Διευθυντής Σχολών της Φ.Ε.Κ. έως της συνταξιοδοτήσεως του.
Το έτος 1958 όντας υπαρχιμουσικός στη Φ.Ε.Κ., δέχεται πρόταση και αναλαμβάνει την εκμάθηση και κατάρτιση των μουσικών που απετέλεσαν στη συνέχεια την Φιλαρμονική της Άνω Κορακιάνας. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, δουλεύοντας ασταμάτητα διδάσκοντας από μικρά παιδιά έως και υπερήλικες, καταφέρνει να συγκροτήσει ένα αξιοζήλευτο μουσικό Σώμα, που με την πρώτη του εμφάνιση έδωσε το στίγμα του στην κερκυραϊκή κοινωνία, επισφραγίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αποτελεσματικότητα του ως δασκάλου και την ιδιαίτερη ικανότητα του ως Αρχιμουσικού.
Σ’ αυτόν εμπιστεύθηκαν την οργάνωση της Φιλαρμονικής στα πρώτα δύσκολα βήματα της τα ιδρυτικά μέλη της Φ.Ε. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ το 1980.
Αυτό που κατά γενική ομολογία διέκρινε την φυσιογνωμία του και τον χαρακτήρα του γενικότερα ήταν η αυστηρή και σιδηρά πειθαρχία του, ο απαράμιλλος ζήλος και η υπερβολική του αγάπη για την μουσική και τα παιδιά, καθώς και η μεθοδική και ακούραστη εργατικότητα, το κύρος και η αξιοπιστία που ενέπνεε.
Το ενοργανωτικό του έργο είναι μεγάλο και ποικίλο, ενώ στο συνθετικό του έργο περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων το Εμβατήριο «Φαίακες» και το θρησκευτικό Εμβατήριο «Άγιος Ιάκωβος».
Απεβίωσε την 20η Μαΐου 2006 και πέρασε στο πάνθεον των μεγάλων αρχιμουσικών αποτελώντας μέρος της ιστορίας, της πολιτιστικής κληρονομιάς και της μουσικής παράδοσης της Κέρκυρας.